Dedemsvaart 1 - Docos/wolkyshop.nl Dames 1
20-12-2013
Linda, Chantal, Annemarie vs Nadia, Sophie, Janneke
Een dagje uit in eigen land
In al zijn wijsheid heeft de nationale competitieleider de verste reis voor ons tot het laatst bewaard. Uit naar Dedemsvaart. Afgaand op de reisverslagen van de teams die ons voorgingen een trip vol gevaren en hindernissen. The journey to the end of the world, part II. Zeker als je vanuit Middelburg komt. The end of the world, part I.
En dus nemen we geen enkel risico. We vertrekken ruim op tijd, om onderweg niet verrast te worden door files, botsingen en ander onvermijdelijk verkeersleed. De A28 is berucht. En uiteraard om genoeg tijd te hebben om de reis uit de benen te krijgen. Er valt nog iets te winnen tenslotte. Een 9-1 overwinning is genoeg om het vege lijf in de 1e divisie te redden. Oke, dat is niet makkelijk. Best wel moeilijk. Mission Impossible zelfs volgens Annemarie, die "optie a" vooraf al gelijk naar de prullenbak verwees. Maar je weet maar nooit. De bal is rond, de tafel heeft een hoop randjes, en die meiden hebben ook maar gewoon één batje in hun hand.
De reis verloopt voorspoedig. Zonder obstakels passeren we het stedelijke Holland, de Utrechtse heuvelrug en de Zeister bossen. Bij het Veluwemeer kan de oplettende kijker aan de linkerkant een dolfijn zien opspringen, rechts steekt een hert over. Voorbij Zwolle (het Den Haag van Overijssel) verlaten we de snelweg. We naderen Drente. Een streek die schrijfster dezes alleen van een oude zwart-wit kinderserie en van het Openluchtmuseum kent. Het voordeel van landelijk spelen: je komt nog eens ergens De werkelijkheid valt tegen. De in Arnhem gepresenteerde romantiek is nergens te vinden. Allemaal nep, dat Openluchtmuseum. Dat geldt ook voor de stereotypen die Soof ooit op school leerde. Ellert en Brammert steken niet boven de horizon uit, en ook de bedden die Attila de Hun achterliet zijn nergens te bespeuren. Maar ja, het is dan ook nog net geen Drente eigenlijk. In plaats daarvan een onmetelijke rij boerderijen met rieten daken en "te koop"-bordjes in de tuin. Ook hier heeft de crisis duidelijk toegeslagen. Wat wel aan de verwachtingen voldoet is het plaatselijke accent en no nonsense uitstraling die schaatser Hulzebosch ooit op tv etaleerde. En die is best aangenaam. Hulzebosch is leuk. Net als de tegenstander overigens
Ruim op tijd komen we bij de zaal aan. Te ruim. Even later arriveert de Man met de Sleutel. Terwijl wij acclimatiseren met koffie en meegebrachte lunch heeft de thuisploeg het center court ingericht. Omkleden en inspelen. Klaar voor de strijd.
En een strijd wordt het. Nadia neemt in de openingspartij in de eerste game nog ruim afstand van Linda. Die komt echter sterk terug door de hele tafel, inclusief de rand ervan, goed te gebruiken. De kansen wisselen. De matchpoints ook. Het duurt tot diep in de verlenging van de vijfde game, maar uiteindelijk wint Nadia. Logisch, ze is al de hele tweede competitiehelft onverslaanbaar
Vol vertrouwen begint Sophie aan partij 2. Het potje tegen Chantal leverde thuis nog een relaxte 3-0 winst op tenslotte. De eerste game is er nog niets aan de hand. Daarna slaat de wisselvalligheid toe. Met een 2-1 voorsprong kan Sophie het in de vierde game niet afdwingen. Het wordt opnieuw een thriller. De stress slaat toe. De onzekerheid ook. Met een trillend armpje als was ze een jeugdspeelster overleeft Sophie vier gamepoints en verklooit ze knullig vier matchpoints. Chantal laat zich de kans niet ontglippen en pakt met 18-16 de game. Die blijkt beslissend. Terwijl de gemiste winst bij Sophie nog even mentaal doordreunt begint Chantal furieus aan de beslissende game. Het gat wordt geslagen. Er is geen houden meer aan, en de Dedemsvaartse zet de 1-1 op het scorebord.
We staan op scherp. De resterende acht partijen zullen nu gewonnen moeten worden. Hoe lastig dat is blijkt in partij drie. Het verfijnd opbouwende spel van Janneke wordt aanvankelijk compleet overpowered door Annemarie. De tweede game biedt winstkansen, maar met twee rake klappen op 10-10 ziet Janneke de game toch verloren gaan. De derde game wordt een kopie van de eerste. Janneke kan het spel van Annemarie niet genoeg ontregelen om de harde klappen tegen te gaan. Het is nu onvermijdelijk dat we hier niet met 9-1 gaan winnen Het zat er ook niet in. Daarvoor zijn we te gelijkwaardig. We geven het desondanks niet op. Het dubbel van Nadia en Sophie levert na een heroïsch gevecht in vier games de gelijkmaker op. Tijd om even op adem te komen. Chantal en de thuisploeg trakteren ons op originele Vechtdalkoek. Na de eerste vier partijen toepasselijk en bovendien uiterst smakelijk. De bekendere Wieger Ketellapper kan van deze plaatselijke specialiteit nog iets leren
Na dit intermezzo wordt de strijd hervat. Nadia verspeelt nog tragisch de eerste game tegen Chantal. Daarna speelt ze echter dermate weergaloos dat Chantal geen schijn van kans krijgt. We staan weer voor, maar we geven elkaar geen duimbreed toe. Janneke speelt een sterke partij tegen de inmiddels tot "randbalkoningin van de wedstrijd" uitgeroepen Linda. De kansen wisselen. De afloop blijft lang onvoorspelbaar. Totdat Linda met 12-10 de winst pakt. Sophie speelt vervolgens een lastige partij tegen Annemarie. Thuis leverde dat winst op. Geëindigd met een tot "smerigste sorrybal van het seizoen" uitgeroepen laatste punt. Nu is het anders. Annemarie wint nipt de eerste twee games. Sophie knokt wanhopig terug. Wint nummer drie en komt in de vierde op 10-6. Drie rake dreunen op de tweede bal brengen Annemarie terug tot 10-9. Het volgende punt laat zich raden. Op de tribune maakt de scout van Beukema&Co nog snel een paar aantekeningen. Aan de kant grijpt coach Sebastiaan in met een tactische time-out. Het heeft effect. Annemarie ramt de volgende bal bijkans door het net. De vijfde game is een feit en de strijd is weer open. Het gaat gelijkop tot 8-8. Dan haalt Annemarie opgelucht adem als een door Sophie voor de verandering goed geplaatste forehand ternauwernood de tafel mist. Het blijkt de beslissing. We staan weer op achterstand. 4-3.
En dan hebben we Janneke. Chantal blijkt een perfecte tegenstandster. De eerste game moet ze nog afstaan, maar in het vervolg is ze de bovenliggende partij. De aanval kan goed worden opgebouwd en afgemaakt. Chantal komt er niet meer aan te pas, en met perfect spel brengt Janneke de stand weer gelijk. Nadia is in haar derde partij tegen Annemarie ongenaakbaar. De Dedemsvaartse kan twee games aanhaken, maar is toch met 3-0 kansloos. In de slotpartij kan Sophie voor de winst zorgen...maar dat blijkt teveel gevraagd. De tweede game is goed, maar de rest is een ramp. Linda leeft zich naar hartelust uit en wint verdiend met 3-1. Het zorgt voor een voor Nadia tegenvallende, maar op grond van het spel terechte 5-5.
Het was een langdurige wedstrijd,dus na afloop maken we dankbaar gebruik van de aangerukte bestelling bij het lokale Belgische restaurant en de gezellige nazit met een aangename tegenstander. We bedanken Sebastiaan voor zijn inspanningen dit seizoen. Elke week dames coachen zonder gillend gek te worden vergt speciale kwaliteiten tenslotte
Met een respectabele 45 punten verlaten we Dedemsvaart en de 1e divisie. We waren niet minder, maar hooguit minder ervaren. Het zij zo. Volgend seizoen is bovendien Romy terug en krijgt Selma hernieuwd vertrouwen in haar spel. De beroemde oneliner van Arnold Terminator doemt op. "We'll be back" !
Teampagina Docos/Wolkyshop.nl Dames 1
Geschreven door Sophie Dijkers
Bericht geplaatst door: Peter Milikan.
