Hoofdstuk 7: Trillen, tragiek en titel tegen Taverzo

Na een vrijwel vlekkeloze eerste competitiehelft was het zaterdag zo ver. Wedstrijd 7, De Kampioenswedstrijd. Tegenstander: Taverzo. Doel: 6 punten, en verder net zoveel als nodig om de 31 punten voorsprong op VDO vast te houden. Met de 10-0 zege in de uitwedstrijd in gedachten mag dat geen problemen opleveren. Zelfs al hebben we dan in de laatste twee wedstrijden drie punten afgestaan en zitten we dus in de hoek waar de klappen vallen.

Met het kampioenschap binnen handbereik was alles voorbereid. De bloemen waren geregeld, de champagne stond koud en Nadia liet de taart aanrukken. De tafel stond mooi op zijn plaats, de vaste fans en het toegestroomde publiek zat er klaar voor en de tegenstander schikte zich opzichtig in de slachtofferrol.

En toch zorgt zo'n wedstrijd onbewust voor extra spanning. Kampioen word je niet elke week tenslotte. Dan slaat, hoe onredelijk ook, de angst om te verliezen toe. Het kostte moeite om Nadia te overtuigen om toch te gaan dubbelen en bijgevolg de openingspartij te spelen.

Enigszins nerveus begon ze tegen Claudia. Hoewel de eerste game nog redelijk vlot gewonnen werd kwam Nadia toch niet lekker in haar spel tegen de vrolijk ballen duwende tegenstandster. Het kostte de tweede game, maar aan het slot van de volgende twee games wist ze gelukkig wel toe te slaan. Met de 1-0 was de kop eraf en de wedstrijd begonnen. Onverstoorbaar als altijd tekent Janneke voor 2-0 met een overtuigende winst op Sonja. Sophie laat Pleuni kansloos, waarbij de Taverzo-speelster nog een verwoede poging doet het wereldrecord foutserveren te verbeteren.

Ook het dubbelspel, met Nadia, levert geen problemen op. We zitten op schema. Nog twee potjes en Nadia mag, zoals al weken geleden voorspeld, het kampioenspunt maken….. Lijkt het, want aan de kant heeft bankzitster Wianka alvast de score van het twee uur eerder begonnen duel VDO-Swift op de kop getikt. Dat is een tegenvaller. Waar een gelijkspel voor de hand lag blijkt Swift de wedstrijd, met 2 speelsters en zonder kopvrouw Romy, met 9-1 te hebben ingeleverd. Voor ons gaan 6 punten dus niet genoeg zijn, we hebben er 9 nodig.
Voorlopig deert ons dat niet. Janneke heeft geen moeite met Claudia en Nadia tikt Pleuni van tafel. Een 6-0 voorsprong, pas 1 game verloren, nog 3 punten nodig in 4 partijen. Niets aan de hand.

En toch slaat dan de spanning toe. Dat blijkt als Sophie ondanks twee keer 11-4 meegaat in het geslepen schuifspelletje van de gezellig grollende Sonja. Die pakt daarmee met 11-9 de derde game en via 13-11 zelfs ook de vierde. Een sensatie lijkt in de maak als Sonja in de beslissende game op 3-1 komt. Verder komt het niet. Sophie herpakt zichzelf, zoekt weer geconcentreerd de goede bal uit en zet met 11-4 toch het zevende punt op het bord. Gespannen begint Janneke aan de partij die ons op de rand van het kampioenschap moet brengen. Ook dat gaat moeizaam. De Taverzo-dames aan de kant vinden alles prachtig en Pleuni kan vrijuit spelen. Dat maakt het lastig voor Janneke, die te angstig speelt en te weinig de aanval kiest. De momenten waarop ze dat toch doet leveren wel gelijk punten op. Het is uiteindelijk toch voldoende. 11-9 14-12 11-9. Het achtste punt is binnen, nog één te gaan…..

Sophie mag als eerste proberen het kampioenspunt binnen te slaan. Tegen Claudia moet dat kunnen. Dat leverde bij voorgaande partijen tenslotte altijd een ruime 3-0 op. Maar… wat is nog normaal in deze fase van de wedstrijd…. Het spel is alvast niet overtuigend. Toch iets teveel spanning waarschijnlijk. Wel is het voldoende om Claudia de eerste twee games het nakijken te geven. In de derde game kantelen de kansen. Claudia begint goed, en bouwt geholpen door een paar slimme geluksballen een voorsprong op. Dat gat kan Sophie niet dichten. Jammer, vierde game dan maar. Goed beginnen, afstand nemen en uitspelen, geeft coach Sebastiaan aan. Dat goed beginnen lukt. Tot 5-1. Daarna neemt met elk punt van Claudia de onzekerheid toe. Aan de kant ruikt Taverzo bloed. Van enig doordacht spel is geen sprake meer. Met de eindstreep in zicht wordt het punten schrapen. Tevergeefs. Langzaam gaat het licht uit. Claudia profiteert. 5e game. Claudia pakt de eerste punten. Het zal toch niet waar zijn…. Kortsluiting. Aan de overkant van de tafel staat geen tegenstandster meer. Die zit tussen de oren. Tegelijk is het net ontzettend hoog, en de tafel tot minuscule afmetingen gekrompen. Terwijl de Docos-hoek aan de kant de ultieme ineenstorting met ontzetting gadeslaat, raken de Taverzo-dames in extase. Meer, meer, meer, wordt er gescandeerd bij elk punt dat Claudia kan bijschrijven. Dat worden er tenslotte 11. Toedeloe 100% score, en nog even geen kampioenschap. Dat kon ook niet eigenlijk, want Nadia zou het beslissende punt maken. Zo was het voorspeld, zo stond het in de sterren.

Nog één partij, één kans. Nadia mag het tegen Sonja afmaken. Ook dat gaat niet makkelijk. Nadia houdt de kleine voorsprong wel vast en pakt met 11-7 de eerste twee games. De derde game is spannend. We houden ons hart vast bij 9-9, maar Nadia kan beter met de druk omgaan. Het matchpoint wordt bereikt. Als Sonja de laatste bal mist gaat de vuist omhoog.

Een last valt van onze schouders. Het is binnen, de klus is geklaard. We zijn kampioen Drie wedstrijden voor het einde zelfs. De bloemen komen tevoorschijn en opgelucht nemen we de vele felicitaties in ontvangst. Tegelijk ook voor Romy, die vanwege haar stage helaas het seizoen niet kon uitspelen, en Yolanda die als invalster vorige week een voor vandaag doorslaggevend punt had gepakt.

In de kantine wordt de champagne ontkurkt en doen we ons tegoed aan de taart. Taverzo deelt mee in de vreugde. Geen verkeerde tegenstander om kampioen tegen te worden. Het bleef nog lang onrustig aan de Hoge Morsweg.

Drie wedstrijden resteren ons nog. Zaterdag de laatste thuiswedstrijd, en dan nog op toernee door Overijssel. Daarna richten we het vizier op de terugkeer in de 1e divisie. De belofte van Arnold Terminator aan het eind van de vorige competitie is ingelost. We’re Back!