Gebruikersnaam

Wachtwoord

Na de eerste verliespartij van vorige week (27 februari) tegen een sterk Dordrecht (4-6) , was het de afgelopen week voor trainer/coach Kento Nomura een lastige klus de koppies weer allemaal omhoog te laten kijken en in dezelfde richting. Nog meer tegenslag volgde halverwege de week toen Jelle zich ziek moest melden voor de trainingen en Yoeri het nodig vond om op school bij gymles op zijn schouder en nek te landen. Geen optimale voorbereiding dus. Dit had tot gevolg dat een dag voor de wedstrijd het een druk verkeer was op WhatsApp. Wie zouden er kunnen spelen? Wie is er hier op tijd weer fit. Zaterdagochtend keek Yoeri heel sip en dus moest het plannetje van Kento bij worden gesteld.

Bij aanvang stonden de gezichten strak gespannen en bij Yoeri op de bank het huilen nader dan het lachen. Olaf moest het in het begin opnemen tegen Liset van der Burg. Hij speelde erg nerveus tegen een zeer degelijk spelende Liset. Olaf wist zich terug te knokken de wedstrijd, maar de volhardende en balvaste Liset was toch een maatje te groot voor de Benjamin van het team. Dan maar gelijk proberen te maken via Casper. Dat lukte, zij het met moeite. Demi Ronda maakte het onze nummer 1 heel lastig met haar strakke slagen. Jelle moest vervolgens tegen Krishan Ramautar. Hij kon lang meedoen, maar ervoer dat de laatste bal pas is geslagen als de laatste bal geslagen is. Krishan heeft heel veel terug en versloeg uiteindelijk een hoofdschuddende Jelle. Toen daarop ook nog de dubbel werd verloren door Casper en Olaf was de verbijstering van het gezicht te lezen van coach, spelers en publiek. Yoeri met een rood hoofd langs de kant, liet zijn schouders steeds meer hangen. Hij had zo graag hier de ommekeer gebracht. Kento zag dat zijn jongens niet hun normale niveau haalde tegen een degelijk en met plezier spelende tegenstander. Een duidelijke 1-3 op het scorebord. Dat zijn de jongens niet gewend. 

 

 

 

Wat er toen gebeurde is nog steeds niet duidelijk. Kento had geen donderspeech, maar probeerde de jongens moed in te spreken. Casper pakte dit goed op en ging daarna steeds beter spelen. Olaf op zijn beurt schudde de nervositeit van zich af en rekende af met zijn tegenstander alsof hij al jaren meedraait. Een goed variërende Jelle had zijn slag weer terug, maar haperde even in de vierde game tegen Liset die van geen wijken wilde weten. Bij een 2-9 achterstand liet Jelle teamgenoten en toegestroomd publiek zien hoe je een achterstand wegpoetst. Op karakter werd het 12-10 voor Jelle.  De overwinning was onverwacht binnen gehaald, maar hoe groot deze zou worden hing af van Olaf in zijn laatste partij tegen Demi. Demi leek vermoeid terwijl Olaf losgekomen door zijn overwinning tegen Krishan, er steeds meer zin in kreeg. In korte tijd maakte hij met ferme slagen de wedstrijd af waardoor uiteindelijk toch nog 7-3 op het scorebord kwam te staan.

 

 

Na afloop spraken de jongens met veel respect over de tegenstander. Het is dan wel 7-3 geworden, maar die overwinning moest van heel diep komen.

 

Geschreven door Oscar Veltink

---

NTTB competitie­administratie:
uitslagen doorgeven